#Muziekblog 12: ze komt eraan, ‘Het meisje in het Mauritshuis’

De schilder Johannes Vermeer (1632-1675) was in de 18de eeuw zo goed als vergeten. Daar kunnen we ons nu niets meer bij voorstellen. Zijn ‘Meisje met de Parel’ is zo beroemd, dat ze ook wel ‘de Mona Lisa van het Noorden’ wordt genoemd.

Het Rijksmuseum houdt op dit moment de grootste overzichtstentoonstelling van het werk van Vermeer ooit. En op televisie was in zes afleveringen een levendige competitie te zien op zoek naar ‘de nieuwe Vermeer’.

Het meisje in het mauritshuis

Enkele jaren geleden vroeg een bevriende predikant me of ik dat liedje kende over het Meisje met de Parel. Aanknopingspunt was het sonnet ‘Het meisje in het Mauritshuis’ van de Haagse dichter Daan de Ligt (1953-2016). Ik ging op zoek, maar een liedje was er niet. Ik besloot het zélf dan maar te schrijven. De eerste uitvoering (zang en akoestische gitaar) volgde tijdens een kerkdienst waarin de predikant op kunstige wijze het Meisje met de Parel centraal had gezet.

Het meisje in het Mauritshuis (artwork / ‘hoes’ van het singeltje)
Barok en intiem

Het liedje vroeg erom verder uitgewerkt te worden en ik was nieuwsgierig naar een ‘klassieke’ insteek. Tot mijn vreugde wilde mijn nicht Janine Poot-Wielenga meedoen. Zij speelt prachtig dwarsfluit. En zij haalde haar oom en cellist Deka Wielenga erbij, die onvermoeibaar met zijn 90+ jaar nog dagelijks een paar uur speelt. Een arrangeur schreef fraaie en eigenzinnige partijen voor deze instrumenten.

De opnames vonden plaats op een veel te warme dag, maar de vangst mocht er zijn. Muziekmaat Micha Götz liet zich erdoor inspireren en hij verrijkte het arrangement met verschillende partijen. Wat begon met akoestische gitaar en zang, groeide uit tot een tot een gelaagd en barok liedje. En tegelijkertijd is het dat kleine, intieme melodietje gebleven over iemand die hopeloos verliefd is op ‘Het meisje in het Mauritshuis’.

Met dank aan de familie van Daan de Ligt voor hun vriendelijke toestemming het gedicht te mogen gebruiken.

ze komt eraan!

De release staat gepland op vrijdag 14 april aanstaande. Dan is het liedje via allerlei streamingsdiensten en onlinekanalen te beluisteren en aan te schaffen.

Op Spotify kun je het liedje met een ‘pre-save’ alvast reserveren voor je eigen muziekbieb.

Alvast een klein voorproefje? Vooruit dan …

#Muziekblog 11: Duizend Dingen (single)

Terwijl om ons heen de discussie over de anderhalvemetermaatschappij en vrijheidsbeperking om zich grijpt als een … (ja, als een wat eigenlijk?), hebben Micha en ik een paar weken terug besloten onze corona creadoe te laten voor wat het was. We wilden onze aandacht en creativiteit graag weer richten op het gezamenlijk liedjes maken. Zo gezegd, zo gedaan.

Duizend Dingen
En zo komt het dat we de geboorte van een nieuw geluid kunnen aankondigen: Duizend Dingen. Het is een rijk en gelaagd lied geworden, dat we nu met veel plezier loslaten in de wereld. Verder willen we er vooraf niet te veel over kwijt, want luisteren is immers een persoonlijke aangelegenheid. Uiteraard zijn we wel erg benieuwd naar je reactie.

Duizend Dingen is te vinden op Apple Music en op Spotify.

Ondertussen werken we gestaag verder aan volgende liedjes. We houden je op de hoogte!

Vermenigvuldigen door te delen
We gunnen het luisteren naar onze liedjes aan veel meer mensen. Wil jij daarbij onze ambassadeur zijn? Dat kan door mij het e-mailadres te sturen van mensen die daarmee ook deze ‘Berichten uit de kunst’ kunnen ontvangen. Mét hun toestemming uiteraard. Wanneer je mij tien of meer e-mailadressen stuurt, krijg je van mij een cadeautje. Via de post. Inderdaad, zoveel hechten wij aan uitbreiding van onze luisterkring. Dus laat het rondgaan als een … (ja, als een wat eigenlijk?). Alvast veel dank voor je hulp!

En dan nu lekker luisteren!



Mooi bericht uit Haarlem
Hoe twee Liedjes Van Eigen Boezem konden bijdragen aan het goede doel.
Met dank aan Haarlemmer Herman Opmeer,  die de context schetst:
Heel Haarlem Helpt‘: één doneeractie, twee goede doelen!
Terwijl zorgverleners dubbel zo hard moeten werken in deze tijd, zitten veel kleine ondernemers noodgedwongen op hun handen. Er kwam een plan om in één actie deze twee groepen te helpen. En wel met een cadeaubon: het ‘Gouden Hart Biljet’, voor de plaatselijke zorgverleners, te beginnen bij het Spaarne Gasthuis, te besteden bij de kleine Haarlemse ondernemers. Dankzij donaties van vele Haarlemmers worden zo de zorgverleners in het zonnetje gezet en krijgen de kleine ondernemers een steuntje in de rug. Voor de campagne via social media klinkt op de achtergrond ‘Achter de Wolken’.
‘Vijf Harten’ klinkt door in het clipje van Connexxion, waarin de vervoersmaatschappij laat weten ‘Heel Haarlem Helpt‘ te steunen.

#Theaterblog: Kijken en Gluren

Graag neem ik je mee naar deze drie onderwerpen:

1. Ruis, the movie
2. Gedichtendag en Poëzieweek, 30.1- 5.2.2020;
3. Festival Gluren bij de Buren (Den Haag), zondag 9.2.2020

Hartelijke groet,
Anne-Tjerk

    1. Ruis, the movie

Afgelopen oktober lanceerden Micha en ik op Spotify de spoken word track Ruis.          Al snel ging het Micha kriebelen. Dat krijg je met ruis. Hij zag er beeld bij.

En zo togen we onlangs de wereld in om Ruis bij elkaar te filmen.
Micha tekende voor cameravoering en productie.
We zien graag je reactie onder de clip op YouTube!
2. Gedichtendag en Poëzieweek
Op donderdag 30 januari begon de Poëzieweek met Gedichtendag. Het thema voor deze poëzieweek luidt: “De toekomst is nu”. Zondag 2 februari is er een poëziebrunch in de Haagse Kunstkring, waar verschillende dichters, onder wie Edith de Gilde, Gerrit Vennema, Paul van Vliet en Will van Sebille hun dichterlijke insteek op het thema zullen voordragen. Ook ik mag daaraan bijdragen. Voor de gelegenheid schreef ik het gedicht ‘Aandrijfkracht’:
Aandrijfkracht

Toen ik opstond in het holst van de nacht
en niets dan schaduwen schenen
plantte ik ontheemd mijn tenen
in wat ik argeloos aannam en dacht
de voetsporen van de tijd verdwenen

Stilstaand nauwelijks bij te benen
niet de tijd, maar ik glijd onzacht
vooruit, heen en weer, terug, de vracht
waaraan mijn schouders hun pijn ontlenen
herinneringen uit nooitgedacht

Ik heb zelf mijn verleden voortgebracht
waarheid vermalen tussen molenstenen
zo dacht ik te overleven op nullen en enen
rondgestrooid als een jammerklacht
terwijl ik voelde: ik ben niet diegene

Daarin schuilt het schizofrene
nu de dageraad de dag van mij verwacht
de toekomst heden die ik mij had gedacht
los van die vermaledijde tijd verdwenen
Verwondering is mijn aandrijfkracht

3. Festival Gluren bij de Buren (Den Haag), zondag 9.2.2020

In verschillende steden in het land zal op zondag 9 februari weer het festival ‘Gluren bij de Buren’  plaatsvinden. Intieme podia, tussen de schuifdeuren, ultieme huiskameroptredens. Maat Micha Götz en ik spelen die dag drie optredens van ongeveer een half uur onder de noemer ‘Precies hetzelfde, maar dan anders’. Tijden: 12:45-13:15 uur, 14:15-14:45 uur, 15:45-16.15 uur. Locatie: Lepelstraat 2 D Den Haag. Gastvrouw en gastheer: Nelleke & Jasper.

 

#Muziekblog 10: Ruis! (single)

Ruis!

Lang, lang geleden in mijn studentenjaren in Leiden maakte ik een voor performance bedoeld gedicht dat ik ‘(Aspecten van) Ruis’ noemde. Ik voerde het op met naast mij een klein oranje teeveetje waarvan beeld en geluid op ruis stonden. Ik was gekleed in een oranje broek en een ‘ruistrui’: een geitenwollensokkentrui zoals het ruisbeeld van de TV. Vele jaren later, tijdens het festival ‘Poëzie aan de Waterkant’ te Den Haag deed ik Ruis! nog eens, nu begeleid door maat Micha Götz op ruisende iPad. Daarna was het weer even stil. Maar nu niet meer, want Micha en ik hebben de handen ineen geslagen en ineens is Ruis op de lijn! Direct, intuïtief en spontaan, zoals we het nog nooit hadden gedaan. Na de Liedjes van Eigen Boezem een heel nieuw geluid …

Luister nu met één druk op de knop naar Ruis.
En geef het door, laat Ruis bruisen!
We horen graag je ervaring.

Zaterdag 2 november 2019: Allerzielen op Haagse begraafplaats Oud Eik en Duinen

Onder de noemer ‘Dichter bij de dood’ brengen dichters en troubadours op Allerzielen gedichten en liederen ten gehore over leven en dood op de Haagse begraafplaats Oud Eik en Duinen. Een mooi moment om aldaar begraven kunstenaars en artiesten weer in herinnering te roepen.

Ik heb voor de gelegenheid het liedje ‘Dans!’ geschreven, omdat ik bij het graf sta van danser en choreograaf Iril Gadescov (pseudoniem voor Richard Vogelesang, 1894-1970). Naast het zingen en spelen van het liedje, zal ik kort iets over leven en werk van deze danser vertellen.

Welkom!

#Muziekblog 9: De reis als doel: sightseeing

Nu we toch onderweg zijn, is het ook wel zo leuk om wat van de omgeving te genieten. Een paar tussenstop te houden, wat cultuur op te snuiven …

In dit blog:

1. Solo-optreden in Delft, zondag 23/9
2. Mooie recensie van het album Liedjes Van Eigen boezem
3. Zomerse vakantieschetsen: microkosmos in kleur

Solo-optreden zondag 23 september, Delft

Tijdens een nieuw cultureel evenement, genaamd ‘De Strip’, treed ik twee keer 20 minuten op. Ik speel enkele nieuwe liedjes, vertel kleine verhalen (thema’s; tegenstellingen, liefde), doe een gedicht en ik speel ook een paar Liedjes Van Eigen Boezem.

Het festival begint om 12 uur. Mijn eerste optreden is om 13.00 uur, het tweede om 14.00 uur. Locatie: Phoenixstraat, vanaf Molen De Roos. Zie ook info op Facebook.

Warme recensie album Liedjes Van Eigen Boezem

Onlangs recenseerde schrijver, zanger en programmamaker Cor Gout voor de website van het literair tijdschrift ExtaZe het album Liedjes van Eigen Boezem.

Een mooie, warme recensie, zie hieronder de volledige weergave:

Anne-Tjerk Mante, Vier maten vooraf. Liedjes van eigen boezem,Molton Cheese Records-cd 2017 (amante@amante.nl)

Hoe zit het met de aandacht voor songteksten na de uitreiking van de Nobelprijs aan Bob Dylan? Toegenomen? In Nederland in ieder geval niet. Verhandelingen over muziek? Legio. Maar over teksten? Stiefmoederlijk.
      Ik schreef eerder op de Extaze-website over de bijzondere teksten van Bert Vissers, de leidsman van de Haarlemse band Bender. Hij had een literair blad op zijn verzendlijst geplaatst omdat hij vond dat zijn cd daar hoorde. En zo viel Broos in de brievenbus van ons redactieadres.
      Beeldend kunstenaar, dichter, tekstschrijver en muzikant Anne-Tjerk Mante deed hetzelfde en ook zijn teksten passen in een literair kader, waarbij ik wel het misverstand uit de weg wil ruimen als zouden songteksten op dezelfde wijze beschouwd en beoordeeld kunnen worden als gedichten. Songteksten sluiten aan bij muziek, moeten de muzikaliteit van ritme en klank al in zich hebben voordat de liedjes gecomponeerd zijn, en moeten bij beluistering direct aanspreken.

De liedjes van Anne-Tjerk Mante beantwoorden aan deze eisen.
      In het eerste nummer van de cd, Idealen bij benadering, is de gedesillusioneerde idealist ‘onderuit gegaan / openbaar frontaal’. Zo laconiek als dit klinkt, klinkt het hele nummer, tekst en muziek.
      In Wereldbeeld loopt de tekst rond mee met de wentelende, rollende muziek: ‘De wereld draait in rappe vaart / en weet van oudsher wat en hoe / binnen brandt de magmahaard / het geheim blijft goed bewaard / alleen de wereld weet waartoe…’
      Dichter en beeldend kunstenaar komen samen in Naakte meisjes, waarin de zanger zingt dat hij als jongetje van dertien naakte meisjes tekende in de boeken die hij leende in de bieb: ‘Of het boek nou van Von Däniken was / of getiteld “Tekenen van leven na de Dood”/ ik deed het / heel stiekem / met potlood…’
      Minette, muzikaal uitgevoerd op een hoempa-ritme, zou je vanwege de combinatie van tekst en muziek als ‘Brel light’ kunnen bestempelen: ‘Minette is zo prachtig / als de zon op de zee / zij is schilderachtig / en iedereen schildert mee…’
      De klanken in de titel Meisjes van textiel infiltreren de woorden van de totale tekst en geven signalen aan de muzikanten, die in alle nummers adequaat zijn, maar in de frivole teksten op hun best.
      Een anderssoortige associatie met Brel vinden we in de eerste regel van Op weg: het vlakke land / in vogelvlucht / waar donderwolken grommen…
      Hilarisch is het speelse Boswandeling (honden aan de lijn), waarbij op een arrangement dat doet denken aan Ian Dury and The Blockheads, rapachtig woordspel wordt bedreven in het verlengde van de subtitel ‘honden aan de lijn’:  ik doe aan de lijn / jij doet aan de lijn / hij doet, zij doet / wij doen, jullie doen / zij doen aan de lijn…’
      In Wandelgangen, de meest politiek geëngageerde tekst op de cd, wordt bekokstoofd, gefluisterd, en gelaveerd rond een kuil vol slangen: wandelgangen, wandelgangen…
      Marco’s bloes is een blues pur sang, want ergens is het misgegaan met Marco en zijn bloes (‘zo’n aardig ding’): tussen twee ondeelbare momenten / was het met de bloes gedaan / geen bloes, geen vrouw, geen centen…’
‘Vandaag ben ik stomdronken / door de hartenlust met prik’, versregels uit een liefdeslied (Vergeten), dat moge duidelijk zijn, net zoals Jij bent van mijn part er een is, een liedje dat vroeg-Boudewijn de Groots aandoet en een refrein heeft waarmee ik deze bespreking met een warm gevoel kan afsluiten: ‘ik zie je / ben er voor je / ik ga door je / jij bent van mijn part / ik ruik je voel je / ik bedoel je / ik heleboel je / vastgebonden aan mijn hart…’

(cg)

Kleurrijke verbeelding uit de microkosmos.

Tijdens de afgelopen zomervakantie heb ik, mijn notoire luiheid ten spijt, wat schetsen gemaakt van voornamelijk kleine beestjes.
Hier kun je ze zien.

#BlogTussendoor: Op weg: de reis als doel (II) – Synchroniciteit

Op mijn vorige blogbericht kreeg ik aardig wat reacties. Dank daarvoor! Erg mooi te horen hoe anderen onderweg zijn in het leven: doelgericht, altijd onderweg op een punt in het heden, ongeduldig, ‘sorry, te druk’, langzaam, kleine stapjes, zorgvuldig, de reis ís het doel …

Hoe weet je nou dat je op het goede spoor zit, dat je lekker bezig bent? Één van de beste graadmeters is je eigen gevoel: iedereen weet dat enthousiasme aanstekelijker is dan chagrijn. En soms krijg je ineens een aanwijzing of signaal ‘van buitenaf’. Synchroniciteit bijvoorbeeld.

De beroemde Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung (1875-1961) had eens een patiënte die niet ontvankelijk leek voor zijn therapieën en behandelingen. Op een dag vertelde zij hem dat ze een droom had gehad waarin een scarabee voorkwam. Met dat ze dat zei, tikte er iets tegen het raam van de kamer waar ze zaten. Jung deed het raam open en daar vloog een – in die contreien zeer zeldzame – scarabee naar binnen. Dat maakte grote indruk op de vrouw. Vanaf dat moment sloeg de therapie wèl aan. En voor Jung was het begrip ‘synchroniciteit’ geboren.

Synchroniciteit is een min of meer gelijktijdigheid van gebeurtenissen die verband met elkaar houden, zonder dat dat verband causaal is te noemen en zonder dat het simpelweg als ‘puur toeval’ is af te doen. Degene die de synchroniciteit ervaart, kan er betekenis in zien of iets zinvols in ervaren.

Synchronizität / Traumdeutung
 Acryl op doek, 63 x 89 cm, 2014

Met dit schilderij wilde ik een beeld maken met de begrippen ‘synchroniciteit’ (de scarabeeën), ‘het onderbewuste’ of ‘de droom’ (verbeeld als dendrieten– de ‘boomvormige’ uitlopers van zenuwcellen; ze geleiden elektrische impulsen die afkomstig zijn van andere neuronen) en ‘de overgave’ (de zwevende vrouw). De bergen op de achtergrond verwijzen naar het thuisland van Jung: Zwitserland. En dan zijn er uiteraard nog de elementen die onuitgelegd bijven …

Op dit moment hangt het schilderij samen met een aantal andere werken van mij in het congrescentrum 7AM, Buitenhof 47, Den Haag. Bel even als je er een kijkje wilt nemen (070 346 8429).

Synchroniciteit ‘in de praktijk’

Toren van Internationaal Recht
Grondvlak 100 x 100 cm, hoogte 2.40 meter
Houten kistjes, boeken internationaal recht, spiegel, touw,hout, e.a., 2009.

Tot mijn vreugde kreeg onlangs mijn Toren van Internationaal Recht  een nieuw thuis. Hij staat nu in het T.M.C. Asser Instituut (wetenschappelijk instituut voor internationaal recht) in Den Haag. Na het bijbehorende evenement gingen we met een groepje ergens wat eten. Op dat moment speelde de wedstrijd België – Frankrijk (halve finale WK voetbal). Aan de muur, net naast de TV, hing een grote foto van een jonge Mick Jagger. Op een gegeven moment ging de regie van het voetbal even naar de tribune en zoomde in op … Mick Jagger. Voor ons was het een bevestiging van de ‘feel good’ van dat moment.

En om het af te maken: kort voor die happening kocht ik het album ‘On Air’ van de Rolling Stones, met hele frisse en energieke live opnames ‘at the BBC’ uit de beginjaren van de band. (Ze spelen zelfs een nummer van de Beatles!) En wat bleek mij bij het maken van dit blog: de foto in de kroeg waar we zaten te eten is genomen in 1963 bij één van die opnames ‘at the BBC’. Ik reken het helemaal goed.

Uiteraard ben ik ondertussen erg benieuwd naar jouw ervaringen met synchroniciteit. Laat het me weten!

Ik wens je een hele mooie zomer.

Hartelijke groet,

Anne-Tjerk

 

 

#Muziekblog 8: Op weg: de reis als doel

Dit en de komende blogs wil ik graag wat anekdotes en gedachten met je delen. Met daaraan gekoppeld een gedicht, lied, schilderij of andere uiting. Vandaag met het lied Op weg.

Soms wil ik meteen het mijzelf gestelde doel bereiken, zonder me te bekommeren om de reis erheen. Of in ieder geval: zoveel mogelijk stappen overslaan. Herken je dat, die ongedurigheid? Meestal word ik dan op een of andere manier teruggefloten. Heel frustrerend uiteraard. Dat het niet opschiet. De reis als doel zien, is voor mij wel ‘ns een uitdaging.

En soms ook ben ik veel meer gelaten, met de stroom mee. En eerlijk gezegd ervaar ik dat zelf als veel meer ontspannen. Ik hoor mijn ongedurigheid protesteren. Goed zo.
Hoe werkt het voor jou? Laat het me weten!

Op weg

Het vlakke land
in vogelvlucht
waar donderwolken grommen

Een grote afstand
overbrugd
De horizon beklommen

Onweer komt van binnenuit
Geen bron te achterhalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel donderstralen

Uitgedaagd
tot een gevecht
waar jakobsladders hangen

De weg gevaagd
de grens verlegd
in grenzeloos verlangen

De zon schijnt van de weeromstuit
geen tol meer te betalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel zonnestralen

Een blik vol vergezichten
Voel de wind laat zich niet dichten
Zoveel te berichten
aan de oevers van de zee

Zie de vergezichten kijken
zoveel verder dan de dijken
En met niets te vergelijken
aan de oevers van de zee

Opgestaan
in niemandsland
als kat met negen levens

Doorgegaan
zonder tussenstand
vlucht zonder vluchtgegevens

Hemelsbreed een regenboog
Geen weer meer te voorspellen
Geen voor- of achteruit: omhoog!
– enkel af te tellen

Daar ga ik, op een vlot in een sloot achter het huis. Een jaar of 8, mijn zwemdiploma’s op zak.
Daar ga ik, in gedachten een ontdekkingsreiziger die alle uithoeken van de wereld verkent.
Mijn moeder maakte deze foto. Het beeld staat voor mij voor vrijheid, spelen, onderzoeken. Voor de CD ‘Liedjes van eigen boezem’ heb ik een tekening gemaakt van de foto. De foto zelf komt ín de CD hoes terug. De tekening ben ik ook als logo gaan gebruiken, zie bovenaan dit blog.

 

Op weg is te vinden op het album Liedjes van eigen boezem en gaat over
onderweg zijn in het leven. Over dromen en doelen en dolen. Over ervaringen opdoen. Over tegenslagen, het niet weten, van ver moeten komen. En overeind krabbelen, vertrouwen hebben en vrijheid. Wie er op weg is? Het kan iedereen zijn. Bewust is er geen ‘ik’, ‘hij’ of ‘jij’ in de tekst.

Als je op de titel klikt, kom je bij het lied op Spotify. Toch liever het lied op de CD? Stuur mij even een mailtje (amante@amante.nl). Veel plezier!

Hartelijke groet, Anne-Tjerk

#Muziekblog 7: Het album. Hebben.

‘Liedjes van eigen boezem’

We staken de hand in eigen boezem en het leverde ons dit album met dertien liedjes op . Onze idealen verwoord en getoonzet, ons verdwalen, de verwarring, de verwondering en De Liefde …

Hoe het album te bemachtigen:

Stuur een berichtje met je adres naar amante@amante.nl.
Kosten: 12,50 per CD, inclusief verzending binnen Europa
(Daarbuiten 15 euro.)

Op iTunes kun je de digitale versie van het album kopen voor 12,87 euro en afzonderlijke liedjes voor 99 cent.

Veel plezier ermee, veel dank, hartelijke groet!

Anne-Tjerk & VierMatenVooraf

Gehoord van de luisteraars:

… Deze teksten en muziek schreeuwen: Anne-Tjerk Mante! Uniek zoals hij is, dat is ook deze prettig gestoorde en prachtig gemaakte CD!
Philip Walkate

Uit het hart gezongen met een beheerste dosis humor, soms voorzien van een signaal/boodschap. De prachtige, heldere stem van Anne-Tjerk (de mooist gezongen rollende R ever!) wordt magistraal muzikaal en af en toe door een tweede stem begeleid. HULDE en dus een aanrader!
Marco Jongepier

Een opmerkelijk fris muzikaal avontuur met soms diepzinnige maar niet zelden humoristische teksten, waarin Mante zich moeiteloos als tekstschrijver naast grootheden als Herman van Veen, Boudewijn de Groot en Huub van der Lubbe mag scharen. De strakke begeleidingsband VierMatenVooraf zorgt voor een bijzonder gevarieerd palet aan muziek, waar Mante’s teksten prachtig in schitteren.
Poëzie op Pootjes Bokaal

“Liedjes van eigen boezem”: hypnotiserende teksten, prachtige muziek, strak begeleid. Een troubadour is opgestaan. Kopen!
Jan Maarten Slagter

Subliem!
Ronald Sikking

Met veel plezier naar het album met heerlijke nummers geluisterd. Het is prachtig geworden!
Herman Opmeer

#BlogTussendoor: Tussen kunst en cash (boekreview)

Maaike van Steenis, coach voor ondernemende creatieven, schreef het boekje ‘Tussen kunst en cash’.

In het boekje – een overzichtelijke 136 pagina’s dun, wat voor voor mij, en ik vermoed voor veel creatieven, een pré is – toont Maaike op elke pagina één essentiële boodschap: HET KAN WEL! Wat kan wel? Leven van de kunsten. Want dat is vermoedelijk nog steeds één van de meest versteende aannames in onze wereld. Dat je van de kunsten niet kunt leven. Dat je er dus altijd iets naast moet doen, of het helemaal maar moet vergeten en ‘iets moet doen waar je wat aan hebt’.

Maaike heeft elf kunstenaars uit zeer verschillende disciplines geïnterviewd en hun inzichten over het runnen van een eigen bedrijf opgetekend. Uit het leven gegrepen, praktisch, zonder eindeloze theorieën. Maaike zelf vult die verhalen aan met tips uit de wereld van ondernemen en coaching. Overzichtelijk, bondig en alweer: praktisch. Het viel me op dat bij de meeste van deze elf kunstenaars de zorg of ze er wel van kunnen bestaan geen grote rol speelt. Ik had nog wel wat meer willen weten van kunstenaars voor wie die vrees ooit echt een belemmering was geweest en vervolgens toch een succesvolle onderneming hadden opgezet. Soms jaloersmakend was het te lezen dat de creatieve ondernemers in het boek allemaal wel ergens een zakelijk instinct hebben of intuïtief goed kunnen ondernemen. Tegelijkertijd is dat inspirerend om te lezen. En ondertussen stel ik mijzelf de vragen: wat werkt voor mij, wat spreekt mij aan, hoe doe ik dat? Want de boodschap dat het wel kan, spreekt uit elk van de elf verhalen. En dat is mooi.

Maaike van Steenis – “Tussen kunst en cash – elf inspirerende creatieve ondernemers vertellen hoe zij een succesvol bedrijf opbouwden”

ISBN 978-90-827169-0-0

Bestellen:

Het boek (inclusief gratis online cursus) is te bestellen op www.tussenkunstencash.nl

Prijs: € 19,97. Dat is inclusief 2,50 verzendkosten, maar exclusief 6% BTW.

(Voor € 19,97 heb je zowel het boek, de online training én een workshop.)