Op mijn vorige blogbericht kreeg ik aardig wat reacties. Dank daarvoor! Erg mooi te horen hoe anderen onderweg zijn in het leven: doelgericht, altijd onderweg op een punt in het heden, ongeduldig, ‘sorry, te druk’, langzaam, kleine stapjes, zorgvuldig, de reis ís het doel …
Hoe weet je nou dat je op het goede spoor zit, dat je lekker bezig bent? Één van de beste graadmeters is je eigen gevoel: iedereen weet dat enthousiasme aanstekelijker is dan chagrijn. En soms krijg je ineens een aanwijzing of signaal ‘van buitenaf’. Synchroniciteit bijvoorbeeld.
De beroemde Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung (1875-1961) had eens een patiënte die niet ontvankelijk leek voor zijn therapieën en behandelingen. Op een dag vertelde zij hem dat ze een droom had gehad waarin een scarabee voorkwam. Met dat ze dat zei, tikte er iets tegen het raam van de kamer waar ze zaten. Jung deed het raam open en daar vloog een – in die contreien zeer zeldzame – scarabee naar binnen. Dat maakte grote indruk op de vrouw. Vanaf dat moment sloeg de therapie wèl aan. En voor Jung was het begrip ‘synchroniciteit’ geboren.
Synchroniciteit is een min of meer gelijktijdigheid van gebeurtenissen die verband met elkaar houden, zonder dat dat verband causaal is te noemen en zonder dat het simpelweg als ‘puur toeval’ is af te doen. Degene die de synchroniciteit ervaart, kan er betekenis in zien of iets zinvols in ervaren.
Synchronizität / Traumdeutung
Acryl op doek, 63 x 89 cm, 2014
Met dit schilderij wilde ik een beeld maken met de begrippen ‘synchroniciteit’ (de scarabeeën), ‘het onderbewuste’ of ‘de droom’ (verbeeld als dendrieten– de ‘boomvormige’ uitlopers van zenuwcellen; ze geleiden elektrische impulsen die afkomstig zijn van andere neuronen) en ‘de overgave’ (de zwevende vrouw). De bergen op de achtergrond verwijzen naar het thuisland van Jung: Zwitserland. En dan zijn er uiteraard nog de elementen die onuitgelegd bijven …
Op dit moment hangt het schilderij samen met een aantal andere werken van mij in het congrescentrum 7AM, Buitenhof 47, Den Haag. Bel even als je er een kijkje wilt nemen (070 346 8429).
Synchroniciteit ‘in de praktijk’
Toren van Internationaal Recht
Grondvlak 100 x 100 cm, hoogte 2.40 meter
Houten kistjes, boeken internationaal recht, spiegel, touw,hout, e.a., 2009.
Tot mijn vreugde kreeg onlangs mijn Toren van Internationaal Recht een nieuw thuis. Hij staat nu in het T.M.C. Asser Instituut (wetenschappelijk instituut voor internationaal recht) in Den Haag. Na het bijbehorende evenement gingen we met een groepje ergens wat eten. Op dat moment speelde de wedstrijd België – Frankrijk (halve finale WK voetbal). Aan de muur, net naast de TV, hing een grote foto van een jonge Mick Jagger. Op een gegeven moment ging de regie van het voetbal even naar de tribune en zoomde in op … Mick Jagger. Voor ons was het een bevestiging van de ‘feel good’ van dat moment.
En om het af te maken: kort voor die happening kocht ik het album ‘On Air’ van de Rolling Stones, met hele frisse en energieke live opnames ‘at the BBC’ uit de beginjaren van de band. (Ze spelen zelfs een nummer van de Beatles!) En wat bleek mij bij het maken van dit blog: de foto in de kroeg waar we zaten te eten is genomen in 1963 bij één van die opnames ‘at the BBC’. Ik reken het helemaal goed.
Uiteraard ben ik ondertussen erg benieuwd naar jouw ervaringen met synchroniciteit. Laat het me weten!
Ik wens je een hele mooie zomer.
Hartelijke groet,
Anne-Tjerk
Ha Wolfgang, dank voor je reactie!
Het fenomeen synchroniciteit vind ik fascinerend, vooral door de afwezigheid van causaal verband. Het moet dus ‘ergens anders’ vandaan komen. Het boek van Jung over synchroniciteit is overigens goed leesbaar – heb het zelf in het Nederlands gelezen.
En dank voor je compliment.
Mijn streven is mooie dingen te maken en het is mooi als dat op een of andere manier z’n weg vindt.
Hartelijke groet, mooie zomer, Anne-Tjerk
He Anne-Tjerk, leuke blog! Het is een fascinerend fenomeen en je geeft een mooi voorbeeld.
Ik ervaar het afgelopen jaren steeds vaker. In plaats van een voorbeeld, gebruik jouw uitnodiging om mijn gedachten erover te ordenen.
Mijn eigen ervaring is:
– de verschijnselen zijn meestal gewoon toeval ,
– ik neem dat waar wat opvallend is en/of wat een bevstiging is voor een (groeiende) overtuiging
– mijn geest zoekt altijd naar patronen – echte of ogenschijnlijke – en stuurt daarbij mijn waarneming
– het hoeft geen diepere betekenis te hebben
– de ervaring op zich is prettig – verassing, aha-gevoel, verwondering
– is altijd een goed teken over mijn staat: ontspannen, creatief, stromend, in het moment, open voor verwondering
– maakt me daarvan bewust en versterkt het.
– roept vervolgens ook vaak gevoelens van liefde en dankbaarheid op
– soms geef ik wel betekenis aan die inhoud:
– omdat het als een uiting voelt van mijn intuitie en iets belangrijks – een verlangen, voorkeur of afkeer – uit mijn onderbewuste aan de oppervlakte heeft gebracht
– en/of heel pragmatisch: omdat het (tijdelijk) geloof erin me helpt een reeds gekozen doel te verwezenlijken.
Ik vraag me nu wel af of er misschien toch in alle gevallen iets zinvols uit valt te halen: de intuïtie spreekt
En kijk uit naar mijn eerstvolgende synchroniciteits ervaring. Ben heel benieuwd 🙂
Dank voor je inspiratie Anne-Tjerk!
Groet,
Klaas.
Mooi Klaas! Veel dank voor je stromende reactie. Ja, het voelt ook als ‘in het moment’, als iets uit het onderbewuste dat zich roert, als creativiteit. Ik herken wat je schrijft dat ook gevoelens van dankbaarheid kunnen opkomen. Het is okay, het is goed. Dank voor de verdieping die je maakt. En wat ‘zinvol’ betreft: de opkomende gevoelens spreken voor zich en verwondering is een weldaad! Hartelijke groet, Anne-Tjerk