Tag: schilderij

Geplaatst op

#Muziekblog 12: ze komt eraan, ‘Het meisje in het Mauritshuis’

De schilder Johannes Vermeer (1632-1675) was in de 18de eeuw zo goed als vergeten. Daar kunnen we ons nu niets meer bij voorstellen. Zijn ‘Meisje met de Parel’ is zo beroemd, dat ze ook wel ‘de Mona Lisa van het Noorden’ wordt genoemd.

Het Rijksmuseum houdt op dit moment de grootste overzichtstentoonstelling van het werk van Vermeer ooit. En op televisie was in zes afleveringen een levendige competitie te zien op zoek naar ‘de nieuwe Vermeer’.

Het meisje in het mauritshuis

Enkele jaren geleden vroeg een bevriende predikant me of ik dat liedje kende over het Meisje met de Parel. Aanknopingspunt was het sonnet ‘Het meisje in het Mauritshuis’ van de Haagse dichter Daan de Ligt (1953-2016). Ik ging op zoek, maar een liedje was er niet. Ik besloot het zélf dan maar te schrijven. De eerste uitvoering (zang en akoestische gitaar) volgde tijdens een kerkdienst waarin de predikant op kunstige wijze het Meisje met de Parel centraal had gezet.

Het meisje in het Mauritshuis (artwork / ‘hoes’ van het singeltje)
Barok en intiem

Het liedje vroeg erom verder uitgewerkt te worden en ik was nieuwsgierig naar een ‘klassieke’ insteek. Tot mijn vreugde wilde mijn nicht Janine Poot-Wielenga meedoen. Zij speelt prachtig dwarsfluit. En zij haalde haar oom en cellist Deka Wielenga erbij, die onvermoeibaar met zijn 90+ jaar nog dagelijks een paar uur speelt. Een arrangeur schreef fraaie en eigenzinnige partijen voor deze instrumenten.

De opnames vonden plaats op een veel te warme dag, maar de vangst mocht er zijn. Muziekmaat Micha Götz liet zich erdoor inspireren en hij verrijkte het arrangement met verschillende partijen. Wat begon met akoestische gitaar en zang, groeide uit tot een tot een gelaagd en barok liedje. En tegelijkertijd is het dat kleine, intieme melodietje gebleven over iemand die hopeloos verliefd is op ‘Het meisje in het Mauritshuis’.

Met dank aan de familie van Daan de Ligt voor hun vriendelijke toestemming het gedicht te mogen gebruiken.

ze komt eraan!

De release staat gepland op vrijdag 14 april aanstaande. Dan is het liedje via allerlei streamingsdiensten en onlinekanalen te beluisteren en aan te schaffen.

Op Spotify kun je het liedje met een ‘pre-save’ alvast reserveren voor je eigen muziekbieb.

Alvast een klein voorproefje? Vooruit dan …

Geplaatst op

#BlogTussendoor: Op weg: de reis als doel (II) – Synchroniciteit

Op mijn vorige blogbericht kreeg ik aardig wat reacties. Dank daarvoor! Erg mooi te horen hoe anderen onderweg zijn in het leven: doelgericht, altijd onderweg op een punt in het heden, ongeduldig, ‘sorry, te druk’, langzaam, kleine stapjes, zorgvuldig, de reis ís het doel …

Hoe weet je nou dat je op het goede spoor zit, dat je lekker bezig bent? Één van de beste graadmeters is je eigen gevoel: iedereen weet dat enthousiasme aanstekelijker is dan chagrijn. En soms krijg je ineens een aanwijzing of signaal ‘van buitenaf’. Synchroniciteit bijvoorbeeld.

De beroemde Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung (1875-1961) had eens een patiënte die niet ontvankelijk leek voor zijn therapieën en behandelingen. Op een dag vertelde zij hem dat ze een droom had gehad waarin een scarabee voorkwam. Met dat ze dat zei, tikte er iets tegen het raam van de kamer waar ze zaten. Jung deed het raam open en daar vloog een – in die contreien zeer zeldzame – scarabee naar binnen. Dat maakte grote indruk op de vrouw. Vanaf dat moment sloeg de therapie wèl aan. En voor Jung was het begrip ‘synchroniciteit’ geboren.

Synchroniciteit is een min of meer gelijktijdigheid van gebeurtenissen die verband met elkaar houden, zonder dat dat verband causaal is te noemen en zonder dat het simpelweg als ‘puur toeval’ is af te doen. Degene die de synchroniciteit ervaart, kan er betekenis in zien of iets zinvols in ervaren.

Synchronizität / Traumdeutung
 Acryl op doek, 63 x 89 cm, 2014

Met dit schilderij wilde ik een beeld maken met de begrippen ‘synchroniciteit’ (de scarabeeën), ‘het onderbewuste’ of ‘de droom’ (verbeeld als dendrieten– de ‘boomvormige’ uitlopers van zenuwcellen; ze geleiden elektrische impulsen die afkomstig zijn van andere neuronen) en ‘de overgave’ (de zwevende vrouw). De bergen op de achtergrond verwijzen naar het thuisland van Jung: Zwitserland. En dan zijn er uiteraard nog de elementen die onuitgelegd bijven …

Op dit moment hangt het schilderij samen met een aantal andere werken van mij in het congrescentrum 7AM, Buitenhof 47, Den Haag. Bel even als je er een kijkje wilt nemen (070 346 8429).

Synchroniciteit ‘in de praktijk’

Toren van Internationaal Recht
Grondvlak 100 x 100 cm, hoogte 2.40 meter
Houten kistjes, boeken internationaal recht, spiegel, touw,hout, e.a., 2009.

Tot mijn vreugde kreeg onlangs mijn Toren van Internationaal Recht  een nieuw thuis. Hij staat nu in het T.M.C. Asser Instituut (wetenschappelijk instituut voor internationaal recht) in Den Haag. Na het bijbehorende evenement gingen we met een groepje ergens wat eten. Op dat moment speelde de wedstrijd België – Frankrijk (halve finale WK voetbal). Aan de muur, net naast de TV, hing een grote foto van een jonge Mick Jagger. Op een gegeven moment ging de regie van het voetbal even naar de tribune en zoomde in op … Mick Jagger. Voor ons was het een bevestiging van de ‘feel good’ van dat moment.

En om het af te maken: kort voor die happening kocht ik het album ‘On Air’ van de Rolling Stones, met hele frisse en energieke live opnames ‘at the BBC’ uit de beginjaren van de band. (Ze spelen zelfs een nummer van de Beatles!) En wat bleek mij bij het maken van dit blog: de foto in de kroeg waar we zaten te eten is genomen in 1963 bij één van die opnames ‘at the BBC’. Ik reken het helemaal goed.

Uiteraard ben ik ondertussen erg benieuwd naar jouw ervaringen met synchroniciteit. Laat het me weten!

Ik wens je een hele mooie zomer.

Hartelijke groet,

Anne-Tjerk