#Muziekblog 9: De reis als doel: sightseeing

Nu we toch onderweg zijn, is het ook wel zo leuk om wat van de omgeving te genieten. Een paar tussenstop te houden, wat cultuur op te snuiven …

In dit blog:

1. Solo-optreden in Delft, zondag 23/9
2. Mooie recensie van het album Liedjes Van Eigen boezem
3. Zomerse vakantieschetsen: microkosmos in kleur

Solo-optreden zondag 23 september, Delft

Tijdens een nieuw cultureel evenement, genaamd ‘De Strip’, treed ik twee keer 20 minuten op. Ik speel enkele nieuwe liedjes, vertel kleine verhalen (thema’s; tegenstellingen, liefde), doe een gedicht en ik speel ook een paar Liedjes Van Eigen Boezem.

Het festival begint om 12 uur. Mijn eerste optreden is om 13.00 uur, het tweede om 14.00 uur. Locatie: Phoenixstraat, vanaf Molen De Roos. Zie ook info op Facebook.

Warme recensie album Liedjes Van Eigen Boezem

Onlangs recenseerde schrijver, zanger en programmamaker Cor Gout voor de website van het literair tijdschrift ExtaZe het album Liedjes van Eigen Boezem.

Een mooie, warme recensie, zie hieronder de volledige weergave:

Anne-Tjerk Mante, Vier maten vooraf. Liedjes van eigen boezem,Molton Cheese Records-cd 2017 (amante@amante.nl)

Hoe zit het met de aandacht voor songteksten na de uitreiking van de Nobelprijs aan Bob Dylan? Toegenomen? In Nederland in ieder geval niet. Verhandelingen over muziek? Legio. Maar over teksten? Stiefmoederlijk.
      Ik schreef eerder op de Extaze-website over de bijzondere teksten van Bert Vissers, de leidsman van de Haarlemse band Bender. Hij had een literair blad op zijn verzendlijst geplaatst omdat hij vond dat zijn cd daar hoorde. En zo viel Broos in de brievenbus van ons redactieadres.
      Beeldend kunstenaar, dichter, tekstschrijver en muzikant Anne-Tjerk Mante deed hetzelfde en ook zijn teksten passen in een literair kader, waarbij ik wel het misverstand uit de weg wil ruimen als zouden songteksten op dezelfde wijze beschouwd en beoordeeld kunnen worden als gedichten. Songteksten sluiten aan bij muziek, moeten de muzikaliteit van ritme en klank al in zich hebben voordat de liedjes gecomponeerd zijn, en moeten bij beluistering direct aanspreken.

De liedjes van Anne-Tjerk Mante beantwoorden aan deze eisen.
      In het eerste nummer van de cd, Idealen bij benadering, is de gedesillusioneerde idealist ‘onderuit gegaan / openbaar frontaal’. Zo laconiek als dit klinkt, klinkt het hele nummer, tekst en muziek.
      In Wereldbeeld loopt de tekst rond mee met de wentelende, rollende muziek: ‘De wereld draait in rappe vaart / en weet van oudsher wat en hoe / binnen brandt de magmahaard / het geheim blijft goed bewaard / alleen de wereld weet waartoe…’
      Dichter en beeldend kunstenaar komen samen in Naakte meisjes, waarin de zanger zingt dat hij als jongetje van dertien naakte meisjes tekende in de boeken die hij leende in de bieb: ‘Of het boek nou van Von Däniken was / of getiteld “Tekenen van leven na de Dood”/ ik deed het / heel stiekem / met potlood…’
      Minette, muzikaal uitgevoerd op een hoempa-ritme, zou je vanwege de combinatie van tekst en muziek als ‘Brel light’ kunnen bestempelen: ‘Minette is zo prachtig / als de zon op de zee / zij is schilderachtig / en iedereen schildert mee…’
      De klanken in de titel Meisjes van textiel infiltreren de woorden van de totale tekst en geven signalen aan de muzikanten, die in alle nummers adequaat zijn, maar in de frivole teksten op hun best.
      Een anderssoortige associatie met Brel vinden we in de eerste regel van Op weg: het vlakke land / in vogelvlucht / waar donderwolken grommen…
      Hilarisch is het speelse Boswandeling (honden aan de lijn), waarbij op een arrangement dat doet denken aan Ian Dury and The Blockheads, rapachtig woordspel wordt bedreven in het verlengde van de subtitel ‘honden aan de lijn’:  ik doe aan de lijn / jij doet aan de lijn / hij doet, zij doet / wij doen, jullie doen / zij doen aan de lijn…’
      In Wandelgangen, de meest politiek geëngageerde tekst op de cd, wordt bekokstoofd, gefluisterd, en gelaveerd rond een kuil vol slangen: wandelgangen, wandelgangen…
      Marco’s bloes is een blues pur sang, want ergens is het misgegaan met Marco en zijn bloes (‘zo’n aardig ding’): tussen twee ondeelbare momenten / was het met de bloes gedaan / geen bloes, geen vrouw, geen centen…’
‘Vandaag ben ik stomdronken / door de hartenlust met prik’, versregels uit een liefdeslied (Vergeten), dat moge duidelijk zijn, net zoals Jij bent van mijn part er een is, een liedje dat vroeg-Boudewijn de Groots aandoet en een refrein heeft waarmee ik deze bespreking met een warm gevoel kan afsluiten: ‘ik zie je / ben er voor je / ik ga door je / jij bent van mijn part / ik ruik je voel je / ik bedoel je / ik heleboel je / vastgebonden aan mijn hart…’

(cg)

Kleurrijke verbeelding uit de microkosmos.

Tijdens de afgelopen zomervakantie heb ik, mijn notoire luiheid ten spijt, wat schetsen gemaakt van voornamelijk kleine beestjes.
Hier kun je ze zien.

#Muziekblog 8: Op weg: de reis als doel

Dit en de komende blogs wil ik graag wat anekdotes en gedachten met je delen. Met daaraan gekoppeld een gedicht, lied, schilderij of andere uiting. Vandaag met het lied Op weg.

Soms wil ik meteen het mijzelf gestelde doel bereiken, zonder me te bekommeren om de reis erheen. Of in ieder geval: zoveel mogelijk stappen overslaan. Herken je dat, die ongedurigheid? Meestal word ik dan op een of andere manier teruggefloten. Heel frustrerend uiteraard. Dat het niet opschiet. De reis als doel zien, is voor mij wel ‘ns een uitdaging.

En soms ook ben ik veel meer gelaten, met de stroom mee. En eerlijk gezegd ervaar ik dat zelf als veel meer ontspannen. Ik hoor mijn ongedurigheid protesteren. Goed zo.
Hoe werkt het voor jou? Laat het me weten!

Op weg

Het vlakke land
in vogelvlucht
waar donderwolken grommen

Een grote afstand
overbrugd
De horizon beklommen

Onweer komt van binnenuit
Geen bron te achterhalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel donderstralen

Uitgedaagd
tot een gevecht
waar jakobsladders hangen

De weg gevaagd
de grens verlegd
in grenzeloos verlangen

De zon schijnt van de weeromstuit
geen tol meer te betalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel zonnestralen

Een blik vol vergezichten
Voel de wind laat zich niet dichten
Zoveel te berichten
aan de oevers van de zee

Zie de vergezichten kijken
zoveel verder dan de dijken
En met niets te vergelijken
aan de oevers van de zee

Opgestaan
in niemandsland
als kat met negen levens

Doorgegaan
zonder tussenstand
vlucht zonder vluchtgegevens

Hemelsbreed een regenboog
Geen weer meer te voorspellen
Geen voor- of achteruit: omhoog!
– enkel af te tellen

Daar ga ik, op een vlot in een sloot achter het huis. Een jaar of 8, mijn zwemdiploma’s op zak.
Daar ga ik, in gedachten een ontdekkingsreiziger die alle uithoeken van de wereld verkent.
Mijn moeder maakte deze foto. Het beeld staat voor mij voor vrijheid, spelen, onderzoeken. Voor de CD ‘Liedjes van eigen boezem’ heb ik een tekening gemaakt van de foto. De foto zelf komt ín de CD hoes terug. De tekening ben ik ook als logo gaan gebruiken, zie bovenaan dit blog.

 

Op weg is te vinden op het album Liedjes van eigen boezem en gaat over
onderweg zijn in het leven. Over dromen en doelen en dolen. Over ervaringen opdoen. Over tegenslagen, het niet weten, van ver moeten komen. En overeind krabbelen, vertrouwen hebben en vrijheid. Wie er op weg is? Het kan iedereen zijn. Bewust is er geen ‘ik’, ‘hij’ of ‘jij’ in de tekst.

Als je op de titel klikt, kom je bij het lied op Spotify. Toch liever het lied op de CD? Stuur mij even een mailtje (amante@amante.nl). Veel plezier!

Hartelijke groet, Anne-Tjerk

#Muziekblog 6: De geboorte van een nieuw geluid!

Ja, de CD is binnen! Man, wat voelt dat lekker!

Wat een heerlijk moment toen de DHL’er gistermiddag met een pallet met CD’s gevulde dozen op de stoep stond …

En dit is de cover geworden. En dat de achterkant. Dank aan iedereen die er zijn/haar ideeën over heeft gegeven.

             

Voor degenen die niet hun voorkeurscover terugzien hier: de andere ‘covers’ zitten in het artwork van de CD verwerkt. Dat ga ik natuurlijk hier niet laten zien, dat mag je gaan ervaren.

Goed. Het album is binnen. En, al zeg ik het zelf, het is echt heel puik geworden. Lekker geluid, een toffe hoes en fraai boekje, het voelt goed, het ruikt goed.  In de woorden van Ray Charles: “Good is good, man!”

En wat dan nu? Van alles en meer!

Allereerst:

  • ik ga pakketjes maken voor de donateurs die hadden ingetekend voor de CD (en bijbehorende tegenprestatie) en die versturen. Leuk projectje voor de komende tijd. Heb ik van iedereen nog het actuele adres (sinds voorjaar 2016)?

Dan:

  • we gaan een releaseparty organiseren. En daar gaan we ook live spelen uiteraard. Wanneer, wat waar en hoe volgt zodra wij het ook weten!

Verders:

  • we gaan in den lande optreden! Ook hiervoor geldt: wanneer, wat, waar en hoe volgt zodra we wat lijntjes hebben uitgezet. We hebben er in ieder geval al een paar leuke ideetjes over. Je hoort er nog van!

 

Als jij nog tips hebt waar we kunnen optreden (van huiskamerconcert tot festival), we horen het graag!

 

grote groet & heel veel dank!

Anne-Tjerk

De ‘Liedjes van eigen boezem’ gaan de wereld in!