Deze zomer wilde ik graag een nieuw lied uitbrengen. Dat is op 20 juli gebeurd. Het lied maakt deel uit van een EP met zes liedjes, waarvan ik eerder het lied ‘Blijf Bij Mij‘ heb uitgebracht.
Het is naar huidige maatstaven best een lang lied met 5 minuten en 15 seconden. In het lied zelf speelt tijd geen rol: ‘In dit visioen / zonder later of toen / is de tijd naar oneindig gevlogen’. Het is een stevig lied, een rocksong met veel energie. Visioen heet het en het heeft wat surrealistische trekken. En idealistische elementen. In de tekst hoor je over kameraadschap, samen optrekken. We kunnen de oorlog beslechten wanneer we de angst voorbij zijn. Liefde voor het leven, de natuur, onze unieke en levende planeet.
Ik ben nog wel eens in dubio of ik iets moet zeggen over de inhoud van de tekst, of dat ik dat volledig aan de luisteraar moet overlaten. Zeker bij een meer poëtische tekst, zoals die van Visioen. Toch laat ik het bij de broodkruimels die ik nu heb gestrooid. Dus geen nadere toelichting op de tekst, tenzij je mij erom vraagt. Ik hecht er meer aan wat jíj ervan vindt, wat jíj erin hoort.
Het artwork bij deze single is een deel van een schilderij getiteld ‘In de schemering’, waarover ik in #BeeldendBlog #41 heb geschreven.