#Theaterblog: Kijken en Gluren

Graag neem ik je mee naar deze drie onderwerpen:

1. Ruis, the movie
2. Gedichtendag en Poëzieweek, 30.1- 5.2.2020;
3. Festival Gluren bij de Buren (Den Haag), zondag 9.2.2020

Hartelijke groet,
Anne-Tjerk

    1. Ruis, the movie

Afgelopen oktober lanceerden Micha en ik op Spotify de spoken word track Ruis.          Al snel ging het Micha kriebelen. Dat krijg je met ruis. Hij zag er beeld bij.

En zo togen we onlangs de wereld in om Ruis bij elkaar te filmen.
Micha tekende voor cameravoering en productie.
We zien graag je reactie onder de clip op YouTube!
2. Gedichtendag en Poëzieweek
Op donderdag 30 januari begon de Poëzieweek met Gedichtendag. Het thema voor deze poëzieweek luidt: “De toekomst is nu”. Zondag 2 februari is er een poëziebrunch in de Haagse Kunstkring, waar verschillende dichters, onder wie Edith de Gilde, Gerrit Vennema, Paul van Vliet en Will van Sebille hun dichterlijke insteek op het thema zullen voordragen. Ook ik mag daaraan bijdragen. Voor de gelegenheid schreef ik het gedicht ‘Aandrijfkracht’:
Aandrijfkracht

Toen ik opstond in het holst van de nacht
en niets dan schaduwen schenen
plantte ik ontheemd mijn tenen
in wat ik argeloos aannam en dacht
de voetsporen van de tijd verdwenen

Stilstaand nauwelijks bij te benen
niet de tijd, maar ik glijd onzacht
vooruit, heen en weer, terug, de vracht
waaraan mijn schouders hun pijn ontlenen
herinneringen uit nooitgedacht

Ik heb zelf mijn verleden voortgebracht
waarheid vermalen tussen molenstenen
zo dacht ik te overleven op nullen en enen
rondgestrooid als een jammerklacht
terwijl ik voelde: ik ben niet diegene

Daarin schuilt het schizofrene
nu de dageraad de dag van mij verwacht
de toekomst heden die ik mij had gedacht
los van die vermaledijde tijd verdwenen
Verwondering is mijn aandrijfkracht

3. Festival Gluren bij de Buren (Den Haag), zondag 9.2.2020

In verschillende steden in het land zal op zondag 9 februari weer het festival ‘Gluren bij de Buren’  plaatsvinden. Intieme podia, tussen de schuifdeuren, ultieme huiskameroptredens. Maat Micha Götz en ik spelen die dag drie optredens van ongeveer een half uur onder de noemer ‘Precies hetzelfde, maar dan anders’. Tijden: 12:45-13:15 uur, 14:15-14:45 uur, 15:45-16.15 uur. Locatie: Lepelstraat 2 D Den Haag. Gastvrouw en gastheer: Nelleke & Jasper.

 

#BlogTussendoor: Op weg: de reis als doel (II) – Synchroniciteit

Op mijn vorige blogbericht kreeg ik aardig wat reacties. Dank daarvoor! Erg mooi te horen hoe anderen onderweg zijn in het leven: doelgericht, altijd onderweg op een punt in het heden, ongeduldig, ‘sorry, te druk’, langzaam, kleine stapjes, zorgvuldig, de reis ís het doel …

Hoe weet je nou dat je op het goede spoor zit, dat je lekker bezig bent? Één van de beste graadmeters is je eigen gevoel: iedereen weet dat enthousiasme aanstekelijker is dan chagrijn. En soms krijg je ineens een aanwijzing of signaal ‘van buitenaf’. Synchroniciteit bijvoorbeeld.

De beroemde Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung (1875-1961) had eens een patiënte die niet ontvankelijk leek voor zijn therapieën en behandelingen. Op een dag vertelde zij hem dat ze een droom had gehad waarin een scarabee voorkwam. Met dat ze dat zei, tikte er iets tegen het raam van de kamer waar ze zaten. Jung deed het raam open en daar vloog een – in die contreien zeer zeldzame – scarabee naar binnen. Dat maakte grote indruk op de vrouw. Vanaf dat moment sloeg de therapie wèl aan. En voor Jung was het begrip ‘synchroniciteit’ geboren.

Synchroniciteit is een min of meer gelijktijdigheid van gebeurtenissen die verband met elkaar houden, zonder dat dat verband causaal is te noemen en zonder dat het simpelweg als ‘puur toeval’ is af te doen. Degene die de synchroniciteit ervaart, kan er betekenis in zien of iets zinvols in ervaren.

Synchronizität / Traumdeutung
 Acryl op doek, 63 x 89 cm, 2014

Met dit schilderij wilde ik een beeld maken met de begrippen ‘synchroniciteit’ (de scarabeeën), ‘het onderbewuste’ of ‘de droom’ (verbeeld als dendrieten– de ‘boomvormige’ uitlopers van zenuwcellen; ze geleiden elektrische impulsen die afkomstig zijn van andere neuronen) en ‘de overgave’ (de zwevende vrouw). De bergen op de achtergrond verwijzen naar het thuisland van Jung: Zwitserland. En dan zijn er uiteraard nog de elementen die onuitgelegd bijven …

Op dit moment hangt het schilderij samen met een aantal andere werken van mij in het congrescentrum 7AM, Buitenhof 47, Den Haag. Bel even als je er een kijkje wilt nemen (070 346 8429).

Synchroniciteit ‘in de praktijk’

Toren van Internationaal Recht
Grondvlak 100 x 100 cm, hoogte 2.40 meter
Houten kistjes, boeken internationaal recht, spiegel, touw,hout, e.a., 2009.

Tot mijn vreugde kreeg onlangs mijn Toren van Internationaal Recht  een nieuw thuis. Hij staat nu in het T.M.C. Asser Instituut (wetenschappelijk instituut voor internationaal recht) in Den Haag. Na het bijbehorende evenement gingen we met een groepje ergens wat eten. Op dat moment speelde de wedstrijd België – Frankrijk (halve finale WK voetbal). Aan de muur, net naast de TV, hing een grote foto van een jonge Mick Jagger. Op een gegeven moment ging de regie van het voetbal even naar de tribune en zoomde in op … Mick Jagger. Voor ons was het een bevestiging van de ‘feel good’ van dat moment.

En om het af te maken: kort voor die happening kocht ik het album ‘On Air’ van de Rolling Stones, met hele frisse en energieke live opnames ‘at the BBC’ uit de beginjaren van de band. (Ze spelen zelfs een nummer van de Beatles!) En wat bleek mij bij het maken van dit blog: de foto in de kroeg waar we zaten te eten is genomen in 1963 bij één van die opnames ‘at the BBC’. Ik reken het helemaal goed.

Uiteraard ben ik ondertussen erg benieuwd naar jouw ervaringen met synchroniciteit. Laat het me weten!

Ik wens je een hele mooie zomer.

Hartelijke groet,

Anne-Tjerk

 

 

#Muziekblog 8: Op weg: de reis als doel

Dit en de komende blogs wil ik graag wat anekdotes en gedachten met je delen. Met daaraan gekoppeld een gedicht, lied, schilderij of andere uiting. Vandaag met het lied Op weg.

Soms wil ik meteen het mijzelf gestelde doel bereiken, zonder me te bekommeren om de reis erheen. Of in ieder geval: zoveel mogelijk stappen overslaan. Herken je dat, die ongedurigheid? Meestal word ik dan op een of andere manier teruggefloten. Heel frustrerend uiteraard. Dat het niet opschiet. De reis als doel zien, is voor mij wel ‘ns een uitdaging.

En soms ook ben ik veel meer gelaten, met de stroom mee. En eerlijk gezegd ervaar ik dat zelf als veel meer ontspannen. Ik hoor mijn ongedurigheid protesteren. Goed zo.
Hoe werkt het voor jou? Laat het me weten!

Op weg

Het vlakke land
in vogelvlucht
waar donderwolken grommen

Een grote afstand
overbrugd
De horizon beklommen

Onweer komt van binnenuit
Geen bron te achterhalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel donderstralen

Uitgedaagd
tot een gevecht
waar jakobsladders hangen

De weg gevaagd
de grens verlegd
in grenzeloos verlangen

De zon schijnt van de weeromstuit
geen tol meer te betalen
Op weg, geen voor- of achteruit
– enkel zonnestralen

Een blik vol vergezichten
Voel de wind laat zich niet dichten
Zoveel te berichten
aan de oevers van de zee

Zie de vergezichten kijken
zoveel verder dan de dijken
En met niets te vergelijken
aan de oevers van de zee

Opgestaan
in niemandsland
als kat met negen levens

Doorgegaan
zonder tussenstand
vlucht zonder vluchtgegevens

Hemelsbreed een regenboog
Geen weer meer te voorspellen
Geen voor- of achteruit: omhoog!
– enkel af te tellen

Daar ga ik, op een vlot in een sloot achter het huis. Een jaar of 8, mijn zwemdiploma’s op zak.
Daar ga ik, in gedachten een ontdekkingsreiziger die alle uithoeken van de wereld verkent.
Mijn moeder maakte deze foto. Het beeld staat voor mij voor vrijheid, spelen, onderzoeken. Voor de CD ‘Liedjes van eigen boezem’ heb ik een tekening gemaakt van de foto. De foto zelf komt ín de CD hoes terug. De tekening ben ik ook als logo gaan gebruiken, zie bovenaan dit blog.

 

Op weg is te vinden op het album Liedjes van eigen boezem en gaat over
onderweg zijn in het leven. Over dromen en doelen en dolen. Over ervaringen opdoen. Over tegenslagen, het niet weten, van ver moeten komen. En overeind krabbelen, vertrouwen hebben en vrijheid. Wie er op weg is? Het kan iedereen zijn. Bewust is er geen ‘ik’, ‘hij’ of ‘jij’ in de tekst.

Als je op de titel klikt, kom je bij het lied op Spotify. Toch liever het lied op de CD? Stuur mij even een mailtje (amante@amante.nl). Veel plezier!

Hartelijke groet, Anne-Tjerk

#Muziekblog 3: De toeristische route

Laat ik het een positieve draai geven.
De toeristische route is weliswaar langzamer, maar je ziet meer.

Wegwijzer II

En zo gaat het ook met de opnames voor het liedjesalbum.
Het duurt langer dan we hadden ingeschat.
Het was de laatste tijd regelmatig twee stappen vooruit, eentje achteruit.
Toch niet helemaal tevreden, toch nog eens kijken langs andere weg tot Het Goede Gevoel te komen.
In het creatieve proces is veel onbekend. Wat wel bekend is, is Het Goede Gevoel.
En als dat ontbreekt, dan is er nog iets nodig, een andere insteek, iets opnieuw doen…
Een stukje omrijden dus. Het goede nieuws daarbij is dat we zo meer ervaring opdoen, meer leren, intenser samenwerken, steeds het doel voor ogen blijven houden.

Ik ben blij dat we die ruimte hebben en nemen. Liever maken we een plaat waar we enorm trots op zijn, dan een plaat met een zo-zo gevoel. We gaan dus goed, we zitten op koers. En het is geweldig ermee bezig te zijn. Alleen: de weg is wat langer dan voorzien…

Hoe lang het nog precies gaat duren, kan ik lastig inschatten, maar voor het eind van dit jaar krijgen we het niet meer gereed. Sorry voor iedereen die de CD in gedachten had als Sinterklaascadeau of kerstgeschenk… Als er donateurs zijn die al heel graag voor december het bij de CD beloofde boek (Afgaan op Uiterlijk) of de bundel (Met beide voeten in de modder) of tekening willen ontvangen, neem even contact met mij op, dan regel ik dat.

Streven is nu het album ergens begin voorjaar 2017 gereed te hebben.

Ik hou je met enige onregelmaat op de hoogte!

Grote groet,

Anne-Tjerk

 

#Muziekblog 2: Vooruitlopend op de muziek

Van de noot een deugd maken

Hopelijk heb je een mooie zomer gehad en is er nog ruimte om uit te rollen tijdens de mooie nazomerse dagen.

Na de vakantie hebben vriend en toetsenist Micha Götz en ik met frisse oren alle opnames die we hebben nog eens beluisterd om te bepalen wat vanaf dit punt nog nodig is. Micha trouwens is de Hoeder Aller Opnames. Als hij het niet heeft, dan is het er niet. Zeven liedjes zijn gereed of bijna gereed. Drie liedjes zijn halverwege, en van drie liedjes hebben we nog geen opnames.

Afgelopen weekeinde zat ik met vriend en grafisch ontwerper Ronald Edens om de tafel om te zien hoe we CD hoes en bijbehorend boekje verder vorm te geven. Ook daar zit beweging in.

Ondertussen ben ik in gesprek met een bedrijf dat, als we zover zijn, voor mastering en distributie van het album gaat zorgen. En zo leer ik al doende hoe het proces van het maken van een album in elkaar steekt, want dat is nieuw terrein voor me. Spannend!

Maar eerst terug naar nu. Opnemen wat nog open staat. Voor mij betekent dat om te beginnen: inzingen van de lead vocals van een paar liedjes. En vervolgens (met anderen!) waar nodig tweede stemmen of koortjes toevoegen. Het is ontzettend tof dat we verschillende muzikanten en vocalisten hebben die mee willen doen. En zo gaan we voort, vooruitlopend op de muziek. Stap voor stap…Er kan weer enige tijd overheen gaan voor een volgende update, maar ik houd je op de hoogte!

Hartelijke groet,
Anne-Tjerk